Worden koolhydraten ingenomen zoals voorgeschreven bij langdurige sportevenementen?

Helaas zitten er niet alleen positieve effecten aan het innemen van koolhydraten; inname kan ook klachten aan het maag-darmstelsel opleveren. Pfeiffer et al. hebben de koolhydraatinname en het voorkomen van maag-darmklachten onderzocht bij duuratleten.

Er hebben in totaal 221 deelnemers (180 mannen en 41 vrouwen) aan de studie meegedaan afkomstig uit de volgende sporten; Ironman (n=107), halve Ironman (n=43), twee 200 km wielrenraces (42 professionele wielrenners), 120 km wielrenrace (20 amateur wielrenners), marathon (n=12). De inname van koolhydraten en de ervaren maag-darmklachten werden door middel van vragenlijsten opgevraagd.
De resultaten laten zien dat de grootste hoeveelheden koolhydraten werden ingenomen tijdens de Ironman wedstrijden (gemiddeld 62, 65 en 71 gram per uur). Tijdens het amateurfietsen was dit significant lager met gemiddeld 53 gram per uur. De minste koolhydraten werden tijdens de marathon ingenomen; gemiddeld 35 gram per uur. Er worden meer koolhydraten ingenomen tijdens het fietsen dan tijdens het hardlopen. De koolhydraatinname verschilde sterk tussen alle deelnemers; van 6 gram per uur tot 136 gram per uur. De auteurs vonden dat een grote koolhydraatinname gepaard gaat met snellere finishtijden en met het vaker voorkomen van misselijkheid en winderigheid. Ook lijken warme omstandigheden meer maag-darmklachten op te leveren en zijn er personen die vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van maag-darmklachten. Pfeiffer et al. zijn van mening dat voedingsadviezen meer op de individu moeten worden afgestemd, zodat er naar een optimale koolhydraatinname gestreefd kan worden. Dit zou moeten leiden tot betere prestaties en zo min mogelijk maag-darmklachten.

De auteurs geven aan dat de ingevulde vragenlijsten een beperking zijn van de studie. Vragenlijsten zijn minder accuraat dan het daadwerkelijk meten van de inname en tevens ontbreekt de betrouwbaarheid van de gebruikte vragenlijsten. Een vergelijking van de gerapporteerde inname met de daadwerkelijke inname zou informatie hebben gegeven over de accuraatheid van de gegevens. Daarnaast is onduidelijk of de deelnemers op de hoogte waren van de aanbevolen hoeveelheden koolhydraten en is er geen vergelijking gemaakt tussen amateurs en professionals. Ook is er geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen waardoor uit deze studie niet duidelijk wordt of er verschillen bestaan tussen mannen en vrouwen als het gaat om koolhydraatinname en maag-darmklachten.
Wat wel duidelijk wordt is dat een hoge koolhydraatinname kan leiden tot misselijkheid en winderigheid. Daarbij moet wel gezegd worden dat het veelal gaat om personen die vatbaar zijn voor dit soort maag-darmklachten. Een richtlijn hoeft niet passend te zijn voor ieder individu. Experimenteer dus eerst tijdens trainingen met verschillende hoeveelheden koolhydraatinname. Op die manier kan de optimale hoeveelheid koolhydraten tijdens wedstrijden ingenomen worden zonder dat dit tot maag-darmklachten leidt.

S. (Susan) Vrijkotte