Dat blijkt uit een recentelijk verschenen artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of Applied Physiology. Dat de temperatuurregulatie verstoord is bij mensen met een dwarslaesie was al langer bekend. Dat mensen met een dwarslaesie ook in rust hun warmte via verdamping niet goed kwijt kunnen, toonde een groep Engelse onderzoekers met hun studie aan. Deze resultaten bevestigen het belang van koelmaatregelen voor sporters met een dwarslaesie die moeten presteren in de hitte, zoals tijdens de Paralympische Spelen in Tokyo.
Wat is er al bekend?
- Bij mensen met een dwarslaesie kan de thermoregulatie verstoord zijn.
- Hierdoor kunnen ze bij inspanning in de hitte minder goed hun warmte kwijt.
Wat is nieuw?
- Ook in rust kunnen mensen met een dwarslaesie minder goed hun warmte kwijt.
- Daarnaast blijken ze niet goed in staat om de thermische belasting in te schatten.
Zweetrespons onvoldoende op peil
In hun studie keken de Engelsen vanaf welke luchtvochtigheid – bij een omgevingstemperatuur van 37°C – de lichaamstemperatuur opliep. In het algemeen geldt: hoe hoger de luchtvochtigheid, hoe minder warmte mensen kwijt kunnen door te zweten. Tegen de verwachting van de onderzoekers in liep de temperatuur bij mensen mét een dwarslaesie al op vanaf de start van het onderzoek; bij een luchtvochtigheid van twintig procent. Bij deze lage luchtvochtigheid bleek de zweetrespons al onvoldoende om de lichaamstemperatuur op peil te houden. Hierdoor bestaat het risico op oververhitting. Bij mensen zónder dwarslaesie liep de lichaamstemperatuur pas op bij een luchtvochtigheid van gemiddeld 79 procent. Dit ontdekten de Engelsen door iedere zeven minuten de luchtvochtigheid te verhogen met vijf procent.
Hogere temperatuur bij hogere laesie
Zoals verwacht liep de temperatuur bij mensen met een hoge dwarslaesie sneller op dan bij mensen met een lage laesie. Hoe hoger namelijk de beschadiging in het ruggenmerg, hoe meer zenuwen uitvallen, en hoe kleiner het gevoelige lichaamsoppervlak dat warmte kwijt kan raken middels zweten.
In de studie onderzochten ze acht mensen met een lage dwarslaesie – paraplegie – en zeven mensen met een hoge dwarslaesie: dit heet ook wel tetraplegie. Bij paraplegie zijn de benen en romp (gedeeltelijk) verlamd, terwijl bij tetraplegie mensen volledige of gedeeltelijke uitval hebben van zowel de armen als benen.
Meten is weten
Wat in de studie verder opviel was dat mensen met een dwarslaesie minder goed in staat bleken om de thermische belasting in te schatten. In de hitte moeten coaches daarom de temperatuur objectief bepalen in plaats van afgaan op het gevoel van de sporter. Met andere woorden: meten is weten. Daarnaast verschillen mensen met een dwarslaesie enorm in hoe goed ze hun warmte kwijt kunnen. Het is daarom aan te raden om per sporter te testen hoe goed zij met warmte omgaan en hierop te anticiperen.
Bron
- Griggs KE, Havenith G, Price MJ, Goosey-Tolfrey VL (2019). Evaporative heat loss insufficient to attain heat balance at rest in individuals with a spinal cord injury at high ambient temperature. J. Appl. Physiol., 127:995-1004.
